ψήστρης |
= |
μεταλικό σκέυος που ψήνουμε τον καφέ |
|
ψευτούρης |
= |
ψεματιάρης, ψεύτης μεγάλος |
|
ψες |
= |
χθες το βράδυ |
|
ψεματούρα |
= |
μεγάλο ψέμα |
|
ψαχουλεύω |
= |
ψάχνω |
|
ψαλίδα |
= |
δοκάρι στήριξης της σκεπής |
|
χτυπάρι |
= |
κατασκεύασμα από ξύλο βουζιάς με το οποίο εξφενδονίζουν τσουμπλίκια |
|
χτικιό |
= |
φυματίωση |
|
χρουσούζικο |
= |
γρουσούζικο |
|
χουμπούλι |
= |
απευθυνόμαστε σε κάποιον έτσι για να του πούμε να προβεί σε στρουθοκαμηλισμό |
|
χουλιάρι |
= |
κουτάλι |
|
χολιάζω |
= |
στεναχωριέμαι |
|
χολέρα |
= |
αποκαλούμε έτσι τον βρώμικο, τον κακό, τον ψυχικά βρώμικο |
|
χλαπακιάζω |
= |
τρώω |
|
χέσκας |
= |
δειλός |
|
χαψιά |
= |
μπουκιά |
|
χάχας |
= |
γελάει δίχως λόγο |
|
χάφτας |
= |
χαζός (χάφτω=χαζεύω, κοιτάζω παθητικά) |
|
χατίλια |
= |
το κενό μετξύ σκεπής και ταβανιού |
|
χασωφεγγιάρικο |
= |
χλωμός, αδύνατος |
|
χασικλής |
= |
χαμένο κορμί, κατεστραμμένος |
|
χαρχάγγελος |
= |
ενοχλητικό άτομο |
|
χαραμοφάης |
= |
άχρηστος, ακαμάτης, τεμπέλης |
|
χάπι |
= |
φλέμα |
|
χάπατο |
= |
χαμένος |
|
χαντζιάρι |
= |
μαχαίρι μεγάλο |
|
χαμπέρι |
= |
είδηση, νέο |
|
χαλεύω |
= |
ψάχνω |
|
χαλές |
= |
1.τουαλέτα, 2.βρισιά: «είσαι χαλές» |
|
χαλεπά |
= |
ψάχνοντας |
|
χαγιάτι |
= |
σκέπαστρο εξώπορτας |
|
Φώτος |
= |
Φώτης |
|
φυτευτήρα |
= |
γεοργικό εργαλείο με το οποίο ανοίγουν τρύπες για το φύτεμα |
|
Φτύχω |
= |
υποκ. της Ευτυχίας |
|
φτουράω |
= |
αντέχω |
|
φτενούγιες |
= |
φαγώσιμο χόρτο |
|
φτενό |
= |
λεπτό |
|
Φτέλιω |
= |
υποκ.της Ευταλίας |
|
φτελιά |
= |
είδος δέντρου με μωβ ανθό |
|
φτασιάρικο |
= |
φωνακλάς |
|
φρίγγο |
= |
καινούριο |
|
φουσκή |
= |
κοπριά |
|
φούσια |
= |
1.γήπεδο ή αγρόκτημα 2. το μηδέν του ντόμινο |
|
φους - φους |
= |
μπουφάν, αδιάβροχο |
|
φούρκα |
= |
ξύλο με διχάλα στην κορυφή |
|
φουρκάτσια |
= |
το ξύλινο ή μεταλλικό μέρος σε σχήμα Υ της σφεντόνας |
|
φούκσης |
= |
προδότης, καρφί |
|
φορέματα |
= |
ρούχα |
|
Φώνη |
= |
υποκ. της Περσεφόνης |
|
φόλα |
= |
το μέρος της σφεντόνας που κρατάει την πέτρα |
|
φλοέρα |
= |
το καλάμι του ποδιού |
|
φλετούριξα |
= |
πέταξα |
|
φλετουρίδα |
= |
πεταλούδα |
|
φλέστρα |
= |
το κάλυμα των φασολιών που απομένει μετά την διαλογή τους |
|
φλεντζουρίδα |
= |
κοφτερή και μικρή πέτρα |
|
φλαστάρι |
= |
όμορφος |
|
φλαμπόθηκα |
= |
τυφλώθηκα ή από ζαλάδα ή από τον ήλιο |
|
φίντες |
= |
τακουνάκια, κόλπα γενικώς |
|
φιδορούτι |
= |
το πουκάμισο του φιδιού (αυτό που αλλάζει) |
|
Φίγω |
= |
υποκ. της Φιγαλίας |
|
φιασίδι |
= |
κραγιόν |
|
Φίγια |
= |
υποκ. της Ιφηγένειας |
|
φέγγει |
= |
χαράζει |
|
φασουλίζω |
= |
1) βάζω κάποιον στη θέση του 2) τα κάνω χάλια |
|
φασκιώνω |
= |
δένω το μωρό με τη φασκιά |
|
φασκιά |
= |
σκοινί με το οποίο δέναμε τα σπάργανα |
|
υγρό |
= |
στυλό |
|
τσώπα |
= |
σώπασε |
|
τσουμπλίκι |
= |
φαγώσιμος άγριος καρπός (μικροσκοπικός) δέντρου |
|
τσούνιος |
= |
άτομο αδύνατο |
|
Τσότσο |
= |
υποκ. της Σοφίας |
|
τσότσκα |
= |
φύτρα μαλλιών |
|
τσολάω |
= |
χτυπάω μέχρι να διαλύσω κάτι (να το ισοπεδώσω) |
|
τσόκαλο |
= |
μικρή στρογγυλή πέτρα περίπου σε μέγεθος καρυδιού |
|
τσιφτιλίτικο |
= |
αλήτης με καταστροφικές τάσεις |
|
τσιφούτης |
= |
τσιγκούνης, εβραίος |
|
τσίτα |
= |
μικρό καρφί |
|
τσιστέρνο |
= |
δεξαμενή |
|
τσιροπούλι |
= |
1. τσίρος 2. σπουργίτι |
|
τσιουτέρι |
= |
μικροπρόσωπος, ζούδιο |
|
τσιουρούκικο |
= |
τρωτό |
|
τσιούκα |
= |
το αντρικό μόριο |
|
τσιοκλάνι |
= |
τσόγλανος |
|
τσιοκάνι |
= |
1) σφυρί, 2) είδος κουδούνας που κρεμάμε στα πρόβατα |
|
τσιντζίρι |
= |
τζιτζίκι |
|
τσίντζας |
= |
άτομο αδύναμο |
|
τσίντζα |
= |
σταγόνα |
|
τσιμπιδάκι |
= |
μανταλάκι |
|
τσιμπίδα |
= |
πένσα |
|
τσιλιτούρα |
= |
τσέρλα |
|
τσίλικο |
= |
καινούργιο |
|
Τσίλης |
= |
υποκ. του Βασίλη |
|
τσίκσε |
= |
φύγε από ?δώ |
|
τσίκα |
= |
λίγο |
|
τσιβούρα |
= |
σκάσιμο των χεριών απ το πολύ κρύο |
|
τσιάφνη |
= |
η πρωινή παγωνιά, κυρίως, πάνω σε γρασίδι |
|
τσιατή |
= |
σκεπή |
|
Τσιάβος |
= |
υποκ. του Σταύρου |
|
τσια |
= |
σπίθα |
|
Τσιέφος |
= |
υποκ. του Στέφου |
|